Nu dacht ik toch dat ik elk denkbaar fitness hulpmiddel voor
thuis wel al had. Tot ik de HITT Challenge ging doen en ik toch nog wat dingen
moest aanschaffen, waarvan het gekste ding de Medicine ball is. Hadden jullie
er wel eens van gehoord? Ik verwachtte een bal in de vorm van een capsule, zo’n
pilletje weetjewel. Waarom anders die naam? Maar de medicine ball is gewoon een
hele zware bal. Ook hebben we een
springtouw nodig. Leuk! We gaan touwtje springen, net als vroeger! En daar was
ik altijd goed in joh! Ik had er steeds
meer zin in. Zondag kregen we een heel boek waar alle trainingen en ook alle
maaltijden in staan. We gaan lekker eten! En veel. Het wordt geen honger lijden
deze week.
Dus vol goede moed begonnen aan de Challenge maandagochtend.
Om na een half uur half dood op mijn matje te liggen. Sodemieter, dit is een
stuk harder werken dan de belly-challenge. We trainen nu dan ook een heel
lichaam, niet alleen onze buikjes. Na 35 minuten was de training klaar, dacht
ik. Tot ik de volgende ochtend opstond en naar de wc liep. Auw auw auw! Ik had
enorme spierpijn. Van die pijn waarvan je wel moet jammeren. Het staartje van
de eerste training. Ondanks de helse pijnen tóch ook dinsdag alle oefeningen gedaan
en zelfs toen ik woensdag met buikkrampen wakker werd ging ik eerst oefeningen
doen. Daarna nog even terug naar bed, om op te staan om nog een half uur te
wandelen. Ik herken mijzelf maar amper terug. Ik ben op zich best een
doorzetter, maar ik vind mijzelf ook best snel zielig als ik me niet lekker
voel. En als ik zielig ben, hoef ik natuurlijk niet te sporten…
Maar bij BOAZS ga ik door. Ik weet niet precies wat het is.
Is het het vertrouwen van Gina dat ik niet wil beschamen? Is het de
solidariteit van de Facebook groep waar ik deel van uitmaak? Zijn het de
voor-en-na foto’s waar ik resultaat op wil zien? Is het de energie die ik heb
sinds ik BOAZS’? Ik kan er de vinger niet op leggen, maar het werkt erg goed.
Ik ben echt blij dat ik een BOAZSer ben geworden en kijk uit naar de foto’s van
mijn nieuwe lijf.
Kleine beloningen zijn er al deze week. Zo is de spierpijn
na 3 dagen echt wel voorbij. En de complimentjes zijn leuk! Er hebben een paar
keer mensen meegegeten, die blij verrast waren over het lekkere eten. En toen
werd iedereen toch wel benieuwd naar BOAZS. Want lekker eten, veel eten en als
resultaat mijn behoorlijk geslonken buik… dat wil iedereen wel. De vriendin die
me het hardste heeft uitgelachen om de groene-smoothie-foto’s op Facebook, wilde
er nu toch wel wat meer over weten. En terecht, natuurlijk.
Dus wie wie weet, binnenkort wellicht een Brabantse
Challenge week? Aan mijn ambassadeurschap zal het niet liggen. Ik word steeds
meer een wandelende reclame met dit nieuwe lijf.
0 reacties:
Een reactie posten