Vorige keer schreef ik
over de zenuwen die ik had voor mijn 5 km loop. Man wat was ik nerveus die
zondagochtend! Maar ik heb het gehaald! Weliswaar met een slakkengangetje, maar
dat maakt me niets uit. Ik heb niet één keer moeten wandelen en waar ik helemaal
blij mee was: geen moment paniek gevoeld. Gewoon lekker gelopen en helemaal
kapot over de finish gekomen met een eindtijd van 36,45 minuten. Mijn streven
was 36 minuten, dus dat is prima. Ik ben heel trots op mijzelf J
Het is al een paar weken geleden, maar ik heb toch
ontzettend de behoefte om nog eens een lans te breken voor de 7 day bellychallenge. Nu we een paar weken verder zijn wil ik graag delen wat ik er aan overgehouden heb.
Dat kan ik één woord:
Energie!
Tijdens de challenge ben je aan het afkicken van allerlei
minder goed eten en stap je over naar een gezonde voeding die, zoals Gina het
zegt, “je cellen écht voedt.” Tijdens de challenge levert dat vooral hoofdpijn
en misselijkheid op, afkickverschijnselen. Bij mij was het op sommige dagen zo
erg, dat mijn vrouw verzuchtte “Stop er toch mee, je doet het toch om je beter
te voelen?” Ik had destijds geen goed weerwoord, behalve dat ik geloofde dat ik
even doorheen moest en het op de lange duur effect zou hebben. Gelukkig is dat
uitgekomen!
Ik neem veel dingen mee van BOAZS, maar niet alles. Mijn
kopje koffie had ik echt te erg gemist. Ik dronk er minstens twee per dag, dat
heb ik bijgesteld naar eentje per dag. Toen ik na die seven days van de Belly
challenge mijn eerste kopje koffie nam, schoot mijn energielevel echt enorm
omhoog! Ik maakte ’s ochtends de schilderklus af waar ik al weken tegenaan
hikte, tot het tijd was voor de lunch. Ik deed de koelkast open en dacht, ‘die
kan wel een sopje gebruiken’, waarna ik meteen ging poetsen. Na de lunch had ik
géén inkakmoment, zoals ik eigenlijk wel van mijzelf gewend ben en ging ik in
ras tempo door met mijzelf nuttig maken. De dag daarna begon ik met opruimen
van de zolder, dat stel ik al jaren uit, maar nu lukte het. Het is zo lekker om
niet moe te zijn en mijn huis ziet er tiptop uit!
Op zolder kwam een tas tegen met te kleine kleren. Kleren
die ik nadat ik er al jaren niet meer in paste maar op zolder had gezet, maar
die te leuk waren om weg te gooien. Mijn lievelingsspijkerbroek! Ik was hem
nooit vergeten, maar was hem wel kwijt. Nu wil ik er zo snel mogelijk in
passen. Ik schat in dat ik daarvoor nog een centimeter of 4 kwijt moet.
Met al die energie kan er nog wel een challenge achteraan,
redeneerde ik, en ik gaf me op voor de HIIT challenge, die deze week begonnen
is. Een maand geleden zou ik mijzelf nog overmoedig gevonden hebben. Maar nu al
stel ik mijn doelen een heel stuk hoger. Aan de Belly challenge heb ik
overgehouden dat ik elke ochtend begin met buikspieren. Dankzij Evy loop ik
drie keer per week hard en nu ga ik ook nog een challenge aan waarbij ik een
uur per dag intensief ga trainen. Ik lijk wel gek! En toch heb ik er het volste
vertrouwen in dat me dit gaat lukken. Mijn tiptop huis zal wellicht wat minder
op orde zijn na de challenge, maar als ik er net zo energiek uit kom, dan is
dat zo ingehaald. Ik ben nu al heel benieuwd hoe ik er uit zal zien na de
challenge. Zou de broek dan al passen? Te mooi om waar te zijn en toch…. BOAZS
blijft me verbazen.
0 reacties:
Een reactie posten